|
ATLETIEKCLUB AC HAMME v.z.w.
Aangesloten bij de K.B.A.B. onder het nummer 330 datum oprichting: 01/10/1965 E-mail adres:[email protected] website: http://www.achamme.be Bankrekeningnummer: AC HAMME VZW: BE34 0682 1845 0390 RPR Dendermonde 430.540.042 BTW nummer: BE 0430 540 042 Maatschappelijk adres: Baasrodeveerstraat 48 9220 Hamme - Kastel Adres piste: Prinses Josefien Charlotte stadion Kaaiplein 30A 9220 Hamme Secretaris en webmaster: Geerinck Marleen |
HET PRILLE BEGIN VAN AC HAMME VZW
Op 1 oktober 1965 is het dus allemaal begonnen. Een 3 tal loopvrienden zouden, moeten, en dat was dan ook een uitdaging voor hen, een atletiekclub oprichten. Tussen pot en pint beslist, gingen zij de uitdaging aan en sloten zich aan bij de Vlaamse atletiekliga. Deze mensen waren gestart met een 10 tal leden, maar na verloop van tijd sloten zich steeds meer jongeren aan bij de club. De club bestond vooral uit jeugd-dames en veldlopers heren. De bezieler van de beginjaren was Fernand Permentier.1969 is wel een vermeldenswaardig jaar. Gans de damesploeg stopte er mee en ging naar het basket. Er waren toe nog geen indoorwedstrijden en de dames hadden nog geen crossen in de winter. in dat jaar haalde de club ook een eerste titel : Eddy Moernaut werd toen Belgisch kampioen verspringen bij de junioren (6.76m) en haalde een selectie voor de junioren interland België - Zwitserland. In 1970 kwamen er 3 provinciale kampioenen bij :
In dienen tijd was er nog geen sprake van kunststofpistes, we werden verwent door een goeie sintelpiste. Bij een zware regenbui waren de afstandslopers in hun nopjes. Hoe meer plassen en modder, hoe zwaarder het parcours, hoe liever zij dit hadden. De zwaar doorgedreven trainingen maakten van onze atleten echte venten. En zowaar ook hele grote kampioenen: Frank Grillaert is er zo enen van. Hij nam deel aan grote internationale competities in de jaren 70. Frank behaalde een podiumplaats op de memorial Van Damme en enkele nationale titels op de 5000 en 10 000m . Zelfs de "San Silvestercorrida" in Sao Paulo behoorde tot één van zijn uitblinkers. Grillaert was vooral bekend als veldloper. Hij nam viermaal deel aan het wereldkampioenschap veldlopen. Hij haalde met de Belgische ploeg tweemaal het landenklassement. Individueel was een negentiende plaats in Limerick zijn beste prestatie. Op het BK werd hij in 1979 (HIJ VERLIET DE CLUB OM ZICH AAN TE SLUITEN BIJ ACA) tweede na Leon Schots. Grillaert werd in 1977 voor de eerste en enige maal Belgisch kampioen op de 10.000 m. Hij nam in 1978 deel aan de Europese kampioenschappen atletiek, waar hij 16de werd in de rechtstreekse finale van de 10.000 m.
Palmares 10.000 m
- Frank Grillaert op de 10000m senioren in 31.29.6
- Eddy Moernaut ver senioren met 6.85m
- José Moernaut hinkstap schol met 12.44m
In dienen tijd was er nog geen sprake van kunststofpistes, we werden verwent door een goeie sintelpiste. Bij een zware regenbui waren de afstandslopers in hun nopjes. Hoe meer plassen en modder, hoe zwaarder het parcours, hoe liever zij dit hadden. De zwaar doorgedreven trainingen maakten van onze atleten echte venten. En zowaar ook hele grote kampioenen: Frank Grillaert is er zo enen van. Hij nam deel aan grote internationale competities in de jaren 70. Frank behaalde een podiumplaats op de memorial Van Damme en enkele nationale titels op de 5000 en 10 000m . Zelfs de "San Silvestercorrida" in Sao Paulo behoorde tot één van zijn uitblinkers. Grillaert was vooral bekend als veldloper. Hij nam viermaal deel aan het wereldkampioenschap veldlopen. Hij haalde met de Belgische ploeg tweemaal het landenklassement. Individueel was een negentiende plaats in Limerick zijn beste prestatie. Op het BK werd hij in 1979 (HIJ VERLIET DE CLUB OM ZICH AAN TE SLUITEN BIJ ACA) tweede na Leon Schots. Grillaert werd in 1977 voor de eerste en enige maal Belgisch kampioen op de 10.000 m. Hij nam in 1978 deel aan de Europese kampioenschappen atletiek, waar hij 16de werd in de rechtstreekse finale van de 10.000 m.
Palmares 10.000 m
- 1977: BK AC - 29.26,28
- 1978: 16e EK in Praag - 28.43 veldlopen
- 1974: 27e WK in Monza
- 1974: landenklassement WK
- 1977: 27e WK in Düsseldorf
- 1977: landenklassement WK
- 1979: BK in Waregem
- 1979: 19e WK in Limerick
- 1980: 44e WK in Parijs
- 1980: landenklassement WK
- 5000 m : 13.28,2 in 1973
- 10.000 m: 28.215,2 in 1978
- 1 uur loop: 19,638 km in 1972
Nog andere getalenteerde atleten in de vroege jaren 80 waren Wim Willaert en de gebroeders De Keyser Bart en Wim. Wim mocht als junior in 1981 te Hechtel als 2de op het podium plaats nemen. Bart De Keyser behaalde het jaar daarop als junior ook een zilveren medaille te Waregem. In het zomerseizoen blonken zij uit op de steeple. Ook bij de dames kwam het succes stilletjes aan in de maak.
Halverwege de jaren 80 werden zij afgelost door Gino Van Geyte, die zich in in 1982 bij onze club aansloot als cadet. Hij behaalde menige Belgische titels op de lange afstandsnummers, werd in 1990 te Amay 3de op het BK cross.Luc Peerlinck mocht er ook zijn, hij presteerde in 1986 een 2de plaats op het BK cross dat toen gehouden werd in Waregem. In 1987 te Mol deed hij het nog beter, want toen was het hoogste schavotje voor hem bestemd, maar natuurlijk hadden we ook een aantal atleten die uitblonken in een andere discipline van onze atletieksport.
AC Hamme was en bleef al die jaren een grote naam in de nationale atletiek dankzij zijn langeafstandlopers, winnaars in de winter, medailleverzamelaars in de zomer. In de jaren negentig werd onze club versterkt door Mieke De Keyser, Heidi Mariën en Maurits Verbeeck.
Deze laatste nam voornamelijk de spurt en halve fond op zich. Hij werd BK op de 400 en 800m bij de masters en heeft nog steeds enkele clubrecords op zijn naam staan. Heidi Mariën was in zowat alle disciplines thuis. Ze nam dan ook de meerkamp voor haar rekening, maar haar lievelingsdisciplines waren speer en verspringen. Om deze talenten te kunnen ontwikkelen, heb je natuurlijk ook gediplomeerde trainers nodig, wat wij haar nog niet konden aanbieden.
In 1999 was het dan zover, we kregen van de gemeente een tartan piste en we hoopten dat deze nieuwe piste een kentering mocht teweegbrengen want bij de omliggende clubs stond AC Hamme nog steeds bekend als een "lopers club". Onze hoop werd verwezenlijkt. Op 24/09/1999 mochten we voor het eerst de piste dopen.
De gebroeders Johan en Gert Verdonck en ook Bert De Clercq trainden onder het toeziende oog van hordenspecialist Guy Van Damme. Tot op heden staan zij nog steeds op een podiumplaats in het top 10 clubklassement van onze club.
Dank zij het aantrekken van nieuwe gediplomeerde trainers (mede dankzij Paul Roels), hebben onze atleten de dag van vandaag de mogelijkheid om de verschillende disciplines te beoefenen op een hoger niveau. Paul nam dan ook de taak op zich om alles te coördineren. Onze jeugdatleten groeiden uit tot Belgische kampioenen. In 2000 namen de spurters de bovenhand op onze langeafstandlopers. An Heerwegh ging als 1ste dame met 3 BK titels naar huis, zowel op de indoor als outdoor piste, op haar favoriete nummers de 100 en 200m. Ze was ook de eerste atleet van AC hamme die naar de topsportschool gegaan is. Maar Paul Roels had in deze periode nog heel wat getalenteerde atleten op zijn lijst staan.
Evelien Smet, Karen Claessens, An Heerwegh en Barbara Vercauteren namen deel aan het BK estafetten en wonnen ook deze titels. Individueel behaalden ze heel wat PK en podia op BK en KvVl wedstrijden. Annick Van Raemdonck sloot het rijtje bij de dames af. Een jonge heer die ook heel wat podiumplaatsen in de wacht sleepte, was Peter Van Cauwenberghe. Hij moest zich meer als ene keer bewijzen tussen al dat vrouwelijke gezelschap.
Het bestuur welfde nog meer discipline trainers aan en in 2004 blonk Jarno Wagemans uit in het kogelstoten met als hoogtepunt een BK titel. Als kleine gast verkoos hij de spurt en kon zich meten met zijn vriend Joris Haeck. Maar op latere leeftijd besliste hij om bij Jurgen Van Den Branden te gaan trainen en tot op heden met groot succes. Onder leiding van Herman Van De Mergel kregen we in die periode ook enkele beloftevolle langeafstandlopers: Eva Van De Mergel, Kim Van De Voorde en Soetkin Vertenten behaalden top 10 plaatsen in het veldlopen.
Een jaartje later was Steve Van De Voorde die de traditie bij de langeafstandlopers verder zette, maar spijtig genoeg koos hij daarna voor een andere sport. Bart Waegeman sloot zich op latere leeftijd aan bij onze club en bezorgde Paul Roels tal van overwinningen, maar ook hij koos na een aantal jaren atletiektraining voor een andere sport.
De volgende 5 jaar nam het ledenaantal steeds toe en werd er ook gezocht naar meer gediplomeerde trainers. Eddy Moernaut bracht het verspringen en hink-stap-springen terug tot een hoger niveau. Nicky Goossens behaalde in deze laatste discipline al enkele PK- podium plaatsen. Ward Poppe, alias De Pit, krikte het polsstokspringen terug omhoog en dit alles resulteerde in podia plaatsen voor Eveline Claessens en Magali Vincke.
Zij volgden het voorbeeld van An en gingen naar de topsportschool te Gent voor deze discipline. Zij behaalden, en zullen zeker nog steeds deze traditie verder zetten, podia plaatsen op BK kampioenschappen. Wie nog hun voorbeeld volgden, was Fien Van Brussel, zij ging naar de topsportschool te Hasselt. Veldlopen en steeple zijn één van de favorieten, maar ook speerwerpen en nog andere disciplines gaan haar goed af. Bij de werpers is het heel druk geworden. Stijn Spilliaert en naamgenoot Stijn Vercammen zijn Jarno komen vervoegen, Bk podia waren hier al van toepassing.
Een vergeten discipline, die weer aan bod komt, dank zij Mark Vercammen is het hamerslingeren. Zijn zoon Stijn zal de erfelijke genen hebben van zijn pa hebben zeker? Hij behaalde al BK podia op deze discipline. 2010-2011 het jaar waarop het lang verwachte nieuwbouw complex er eindelijk komt is mede dit een topjaar. Het ledenaantal is weer de hoogte in gegaan en de prestaties van onze atleten zijn steeds aan het groeien.
Dit alles hebben we niet te danken aan 1 persoon, maar aan alle medewerkers, vrijwilligers, bestuursleden, juryleden, sponsors en trainers die zich in het verleden en in de toekomst en tot op heden belangeloos inzetten om AC HAMME een club te laten worden waar voornamelijk de atleten een hoofdrol spelen.
Halverwege de jaren 80 werden zij afgelost door Gino Van Geyte, die zich in in 1982 bij onze club aansloot als cadet. Hij behaalde menige Belgische titels op de lange afstandsnummers, werd in 1990 te Amay 3de op het BK cross.Luc Peerlinck mocht er ook zijn, hij presteerde in 1986 een 2de plaats op het BK cross dat toen gehouden werd in Waregem. In 1987 te Mol deed hij het nog beter, want toen was het hoogste schavotje voor hem bestemd, maar natuurlijk hadden we ook een aantal atleten die uitblonken in een andere discipline van onze atletieksport.
AC Hamme was en bleef al die jaren een grote naam in de nationale atletiek dankzij zijn langeafstandlopers, winnaars in de winter, medailleverzamelaars in de zomer. In de jaren negentig werd onze club versterkt door Mieke De Keyser, Heidi Mariën en Maurits Verbeeck.
Deze laatste nam voornamelijk de spurt en halve fond op zich. Hij werd BK op de 400 en 800m bij de masters en heeft nog steeds enkele clubrecords op zijn naam staan. Heidi Mariën was in zowat alle disciplines thuis. Ze nam dan ook de meerkamp voor haar rekening, maar haar lievelingsdisciplines waren speer en verspringen. Om deze talenten te kunnen ontwikkelen, heb je natuurlijk ook gediplomeerde trainers nodig, wat wij haar nog niet konden aanbieden.
In 1999 was het dan zover, we kregen van de gemeente een tartan piste en we hoopten dat deze nieuwe piste een kentering mocht teweegbrengen want bij de omliggende clubs stond AC Hamme nog steeds bekend als een "lopers club". Onze hoop werd verwezenlijkt. Op 24/09/1999 mochten we voor het eerst de piste dopen.
De gebroeders Johan en Gert Verdonck en ook Bert De Clercq trainden onder het toeziende oog van hordenspecialist Guy Van Damme. Tot op heden staan zij nog steeds op een podiumplaats in het top 10 clubklassement van onze club.
Dank zij het aantrekken van nieuwe gediplomeerde trainers (mede dankzij Paul Roels), hebben onze atleten de dag van vandaag de mogelijkheid om de verschillende disciplines te beoefenen op een hoger niveau. Paul nam dan ook de taak op zich om alles te coördineren. Onze jeugdatleten groeiden uit tot Belgische kampioenen. In 2000 namen de spurters de bovenhand op onze langeafstandlopers. An Heerwegh ging als 1ste dame met 3 BK titels naar huis, zowel op de indoor als outdoor piste, op haar favoriete nummers de 100 en 200m. Ze was ook de eerste atleet van AC hamme die naar de topsportschool gegaan is. Maar Paul Roels had in deze periode nog heel wat getalenteerde atleten op zijn lijst staan.
Evelien Smet, Karen Claessens, An Heerwegh en Barbara Vercauteren namen deel aan het BK estafetten en wonnen ook deze titels. Individueel behaalden ze heel wat PK en podia op BK en KvVl wedstrijden. Annick Van Raemdonck sloot het rijtje bij de dames af. Een jonge heer die ook heel wat podiumplaatsen in de wacht sleepte, was Peter Van Cauwenberghe. Hij moest zich meer als ene keer bewijzen tussen al dat vrouwelijke gezelschap.
Het bestuur welfde nog meer discipline trainers aan en in 2004 blonk Jarno Wagemans uit in het kogelstoten met als hoogtepunt een BK titel. Als kleine gast verkoos hij de spurt en kon zich meten met zijn vriend Joris Haeck. Maar op latere leeftijd besliste hij om bij Jurgen Van Den Branden te gaan trainen en tot op heden met groot succes. Onder leiding van Herman Van De Mergel kregen we in die periode ook enkele beloftevolle langeafstandlopers: Eva Van De Mergel, Kim Van De Voorde en Soetkin Vertenten behaalden top 10 plaatsen in het veldlopen.
Een jaartje later was Steve Van De Voorde die de traditie bij de langeafstandlopers verder zette, maar spijtig genoeg koos hij daarna voor een andere sport. Bart Waegeman sloot zich op latere leeftijd aan bij onze club en bezorgde Paul Roels tal van overwinningen, maar ook hij koos na een aantal jaren atletiektraining voor een andere sport.
De volgende 5 jaar nam het ledenaantal steeds toe en werd er ook gezocht naar meer gediplomeerde trainers. Eddy Moernaut bracht het verspringen en hink-stap-springen terug tot een hoger niveau. Nicky Goossens behaalde in deze laatste discipline al enkele PK- podium plaatsen. Ward Poppe, alias De Pit, krikte het polsstokspringen terug omhoog en dit alles resulteerde in podia plaatsen voor Eveline Claessens en Magali Vincke.
Zij volgden het voorbeeld van An en gingen naar de topsportschool te Gent voor deze discipline. Zij behaalden, en zullen zeker nog steeds deze traditie verder zetten, podia plaatsen op BK kampioenschappen. Wie nog hun voorbeeld volgden, was Fien Van Brussel, zij ging naar de topsportschool te Hasselt. Veldlopen en steeple zijn één van de favorieten, maar ook speerwerpen en nog andere disciplines gaan haar goed af. Bij de werpers is het heel druk geworden. Stijn Spilliaert en naamgenoot Stijn Vercammen zijn Jarno komen vervoegen, Bk podia waren hier al van toepassing.
Een vergeten discipline, die weer aan bod komt, dank zij Mark Vercammen is het hamerslingeren. Zijn zoon Stijn zal de erfelijke genen hebben van zijn pa hebben zeker? Hij behaalde al BK podia op deze discipline. 2010-2011 het jaar waarop het lang verwachte nieuwbouw complex er eindelijk komt is mede dit een topjaar. Het ledenaantal is weer de hoogte in gegaan en de prestaties van onze atleten zijn steeds aan het groeien.
Dit alles hebben we niet te danken aan 1 persoon, maar aan alle medewerkers, vrijwilligers, bestuursleden, juryleden, sponsors en trainers die zich in het verleden en in de toekomst en tot op heden belangeloos inzetten om AC HAMME een club te laten worden waar voornamelijk de atleten een hoofdrol spelen.
De nieuwe accommodatie
Kantine als tribune voor atletiekclub Hamme
Het project is gesitueerd langs de atletiekpiste op de Meulebroeksite te Hamme. Het ontwerp tracht maximaal in te spelen op zijn strategische positie ten opzichte van de atletiekpiste: aan de finish. Door een verschuiving van de verdieping t.o.v. het gelijkvloers in noordelijke richting ontstaat aan de voorzijde van het gebouw een overdekte buitenruimte met zicht op het sportterrein. Aan de achterzijde ontstaat op de verdieping een op het zuiden georiënteerde buitenruimte. Deze sluit aan bij het cafetaria. Grote openingen in het gebouw ter hoogte van de cafetaria creëren een panoramisch zicht op het sportterrein. Recht tegenover de finish is, ook op de verdieping, het wedstrijdsecretariaat voorzien.
Het project is gesitueerd langs de atletiekpiste op de Meulebroeksite te Hamme. Het ontwerp tracht maximaal in te spelen op zijn strategische positie ten opzichte van de atletiekpiste: aan de finish. Door een verschuiving van de verdieping t.o.v. het gelijkvloers in noordelijke richting ontstaat aan de voorzijde van het gebouw een overdekte buitenruimte met zicht op het sportterrein. Aan de achterzijde ontstaat op de verdieping een op het zuiden georiënteerde buitenruimte. Deze sluit aan bij het cafetaria. Grote openingen in het gebouw ter hoogte van de cafetaria creëren een panoramisch zicht op het sportterrein. Recht tegenover de finish is, ook op de verdieping, het wedstrijdsecretariaat voorzien.